ماهیت آموزش از دیدگاه رایگلوث

ماهیت آموزش از دیدگاه رایگلوث

رایگلوث (2009) معتقد است که فهم ماهیت آموزش هم برای رشد یک متخصص آموزشی و هم برای رشد حوزه آموزشی به طور کلی مفید و ضروری است. زبان مبهم و غیر ثابت مانع از چنین رشدی خواهد شد. نظریات متفاوت از کلمات مشابهی برای اشاره به پدیده های متفاوت و از کلمات متفاوت برای اشاره به پدیده های مشابه استفاده می کنند. بنابراین در زمینه تعریف آموزش رایگلوث چنین می نویسد:

در ابتدا باید چنین گفت که آموزش و ساختن با یکدیگر فرق دارند. در واقع آموزش برای تسهیل یادگیری است، در حالیکه ساختن به وسیله یادگیرنده انجام می شود. رویکردهای جدید از آموزشی حمایت می کنند که زمینه را برای ساختن یادگیری از طرف یادگیرنده فراهم آورد. این خود می طلبد که محیط یادگیری طوری سازماندهی شود که یادگیرنده به طور فعالی مواد و محتوا را دستکاری نموده و دانش خود را پی ریزی کند. در واقع آموزشی که باعث ساختن دانش نشود، آموزش نیست. با این مقدمه رایگلوث آموزش را چنین تعریف می کند: «هر چیزی که به طور هدفمند و آگاهانه برای تسهیل یادگیری انجام شود، آموزش است». همانطور که چنین امری شامل روشهای ساختن گرا و خود سازی می شود، روشهای سنتی به آموزش همچون سخنرانی و آموزش مستقیم را نیز در بر می گیرد.

البته به نظر می رسد رایگلوث در زمینه توضیح یادگیری کمی رویکرد افراطی را دنیال می کند. نمی توان گفت  آن نوع آموزشی که باعث ساختن دانش یا یادگیری نمی شود، آموزش نیست. گاهی اوقات آموزش در احسن وجه ارائه می گردد، اما یادگیری محقق نمی شود. چون یادگیری امری درونی و در کنترل یادگیرنده است و عوامل دیگری غیر از آموزش بر آن تاثیر دارند.

نمودار الگو ی رایگلوث